Eva Schalkwijk

Eva Schalkwijk studeerde in 2013 af aan de afdeling Beeldende kunst aan AKV St. Joost.

do 19 sep '13 - 20:00 tot di 29 okt '13 - 12:00

Eva Schalkwijk exposeert van 19 september t/m 29 oktober in ETALAGE Innercity, de kunstvitrine van IDFX in de tunnel van station Breda. Zij studeerde deze zomer af aan de afdeling Beeldende kunst aan AKV St. Joost. Dit jaar doet ze haar master Fine Arts aan het Sandberg Instituut in Amsterdam. Eva Schalkwijk werpt met haar werk een blik op onze alledaagse wereld en ziet dat die alledaagsheid eigenlijk best absurd is. Ze staat versteld van de dagelijkse werkelijkheid waar ze zelf ook onderdeel van is. De werkelijkheid lijkt soms zo onwerkelijk, alsof ze in scène is gezet. Alledaagse taferelen lijken een choreografie. Eva reconstrueert het moment vanuit haar beleving. Ze wil niet het moment laten zien zoals het feitelijk was, maar haar persoonlijke beleving van het moment. Haar werk voor Etalage Innercity bestaat uit twee films. Een film van mensen die wachten bij een bushalte en een film van bolvormige buxushaagjes. De film over de mensen bij de bushalte is gemaakt bij Eva's ouders in de buurt. De wachtende mensen staan daar altijd ongewoon ver uit elkaar met een gelijke afstand tot elkaar. Enerzijds vindt Eva het vervelend dat deze mensen zo van elkaar vervreemd zijn. Ze wonen al jaren in dezelfde buurt en nemen waarschijnlijk dagelijks deze bus. Toch vindt ze deze vervreemding, vooral in het beeld van deze situatie, een schoonheid bevatten. Het is humoristisch, die buurtbewoners in een buitengewone opstelling. De afstanden tussen de personen zijn te groot om gewoon te zijn. De tweede film speelt zich af op een andere fascinerende plek. Een plek waar buxussen worden gekweekt, gesnoeid in perfecte bolvorm, een hele plantage vol. De buxussen staan perfect geknipt opgesteld in nette rijen. Eva zag overeenkomsten met de situatie bij de bushalte, waar de mensen in een keurige, maar onnatuurlijke opstelling stonden. De oorsprong voor haar fascinatie voor buxushaagjes ligt net als de bushalte in de nieuwbouwwijk waar haar ouders wonen. Er zijn (onuitgesproken) sociale afspraken over hoe voortuinen er uit moeten zien en over de opstelling waarin we wachten op de bus.